Mooie monnikenkop – Blauw, brokkelig, romig, rood of pittig: voor kaas heb ik een hopeloze zwak. De kaasboer is dan ook één van mijn favoriete adressen en een gevaar voor mijn portemonnee.

Het echtpaar dat de kaashandel bestiert schenkt een piepklein glaasje wijn in en laat de nieuwste kazen proeven: een bergkaasje, een speciale geit of schimmel. Ik bezwijk weer voor een stuk Reijpenaar, Vacherin du Mont d’Or en ach, die eeuwige Camembert Calvados kan er ook nog wel bij. Sinds vorig jaar is er een favoriet bijgekomen die ik alleen kende van kaastrolleys in restaurants: Tête de Moine. Een grappige rauwmelkse, halfharde kaas uit de Zwitserse Jura, gemaakt door de monniken van de abdij van Bellelay. Die prijken meestal op het etiket, mét kaalgeschoren kruin. Het kaasje lijkt op het kale hoofd van de monnik, vandaar de naam Tête de Moine = ‘monnikenkop’. Met de trommelvormige kaas van ruim een kilo én de girolle  liep ik de kaaswinkel uit. De beste aankoop ooit.

In Zwitserland wordt Tête de Moine nog steeds op de natuurlijke, traditionele manier gemaakt van verse melk. Een streekproduct dat afkomstig is van de duizenden koeien die vrijuit grazen op de malse Zwitserse weiden. De kaas bevat minimaal 51% vet en heeft een volle, romige en pittig smaak die sterker wordt naarmate de kaas langer is gerijpt. Het bovenste stuk snijd je eraf en je prikt hem op de Girolle, een geniaal apparaat met een schaaf waarmee je flinterdunne kaaskrulletjes draait. De stolp kun je er apart bijkopen en dat zou ik zeker doen (ik was zo eigenwijs om eerst met folie in de weer te gaan, wat een gedoe). De kaasroosjes zien er prachtig uit en zijn verrukkelijk als borrelhapje, over salades en op de kaasplank.

Recepten