Designer tassen zijn geliefd. Er zijn vrouwen die liever geen tas hebben dan een namaak designer tas. Toch zijn er veel fake designer tassen in omloop.
En eerlijk is eerlijk. Het is vaak moeilijk om nep van echt te onderscheiden. Het gevaar bestaat dat je een namaak tas verkocht wordt, terwijl je in de veronderstelling bent dat het om een echte gaat.
Waarom zijn designer tassen zo duur?
Designer tassen zijn exclusief en kunnen de prijs hebben van een bescheiden maandsalaris. Ze worden ontworpen door designers van naam, met de hand gemaakt van de beste materialen. Toch bedraagt de prijs van het materiaal volgend BoF gemiddeld slechts 30% van de prijs waarvoor de tas uiteindelijk verkocht wordt. De rest gaat op aan arbeid-, vervoer-, verkoop-, en advertentiekosten. Aantrekkelijk dus voor de namakers van fake designer tassen, want er valt dus echt wel wat aan te verdienen.
Designer tassen als investering
Opmerkelijk is wel dat designer tassen hun waarde door de tijd kunnen behouden en na jaren zelfs in waarde kunnen stijgen. Op veilingen worden soms opmerkelijke winsten behaald.
Meest gekopieerde merken
Er zijn genoeg dingen waar je bij de koop van een tas op kunt letten en zo een fake designer tas kunt herkennen. Hoewel alle bekende merken het risico lopen nagemaakt te worden, zijn veel gekopieerde merken Christian Dior, Yves Saint Laurent, Hermes, Gucci, Kate Spade, Prada, Valentino and Burberry. Toch is het meest gekopieerde merk Louis Vuitton, en dan met name de tassen van de Speedy, Alma en Neverfull series.
Waar moet je op letten?
Natuurlijk betaal je bij een echte Prada tas voor de naam, het ontwerp, maar ook voor de uitstekende kwaliteit materialen en de grote zorg bij de afwerking. Slecht leer, slechte stoffen, slecht stiksel, zijn allemaal slechte tekenen. Kijk ook goed naar ritsen, sluitingen en handvaten.
*Voering
Kijk goed naar de voering, is deze gestikt of gelijmd. Bij echte designer tassen kun je er vanuit gaan dat deze gestikt wordt.
*Labels
Kijk goed naar de labels in een tas. Kijk ook wat er op het label staat. Staat er b.v.: made in China? Dan kan je er vanuit gaan dat het geen echte designer tas is. Er is op internet ook veel informatie hierover te vinden.
*Serienummer
Niet alle designer tassen hebben een serienummer, maar veel luxe merken geven hun dure tassen een nummer mee. Dat serienummer kan binnenin de tas vinden, of wel op een leren label of wel geprint op de voering. Deze nummer zijn uniek en kunnen bewijzen dat je met een echte merktas te maken hebt.
Helaas is het dus niet zo dat als een tas geen serienummer heeft, dat een teken is dat je met een fake designer tas te maken hebt omdat niet alle merken hier gebruik van maken. Meer informatie vind je op de de website van de tassenmerken.
*Bekijk de echte online
Zoek de tas van keuze eerst op de site van het betreffende merk op. Bekijk de tassen daar goed en vergelijk zowel de tas als de prijs.
*Prijs
Kijk naar de prijs. Op internet kun je erachter komen wat de originele prijs van een designer tas van een bepaald merk is. Er zijn natuurlijk aanbiedingen, maar is de prijs van een tas flink lager, dan bestaat de kans dat je met een fake designer tas te maken hebt.
*Waar koop je de tas?
In officiële winkels kan je er van uit gaan dat het om een echte gaat. Koop je op internet, bedenk je dan dat er slechts een handvol sites zijn die toestemming hebben om designer tassen te verkopen. Dit zijn vaak klinkende namen en bekende websites zoals b.v. net-a-porter.
Op een veilingsite of sites voor tweedehands spullen heb je niet de kans om de tas goed van binnen en buiten te bekijken. Hier moet je dus extra voorzichtig zijn en bijvoorbeeld om de originele aankoopbon moeten vragen. Ook op markten moet je goed opletten.
Zowel het kopen als verkopen van fake tassen is strafbaar
Misschien vind je een tas zo mooi dat het je niet eens zo veel uitmaakt of hij echt is of niet. Maar bedenk je dan dat zowel het kopen als verkopen van namaak designer spullen strafbaar is.
Iets anders om in gedachten te houden, is dat als je namaak tassen koopt, je slechte zaken als slechte arbeidsomstandigheden en kinderarbeid in derde wereldlanden in stand houdt.
