Kaasfondue is een echt een gerecht voor de herfst en de winter. Daarom twee recepten van een klassieke kaasfondue en een wat minder machtige Hollandse kaasfondue.
Af en toe is kaasfondue een gemakkelijk, maar wel een vullend gerecht. Het is niet echt geschikt voor mensen die de calorieën tellen. De Hollandse fondue is door de ham en champignons wat minder machtig dan de versie als alleen met kaas.
Waar dip je mee in de kaasfondue?
Dip stukjes stokbrood, een ander broodsoort (denk aan volkoren, roggebrood of zuurdesembrood), soepstengels, crackers, (taco)chips of gesneden groenten (b.v. wortel, broccoli, bloemkool, paprika, komkommer) naar smaak. Geef er een frisse salade bij.
Klassieke kaasfondue
(4 pers.)
- 1 teentje knoflook
- 500 g Gruyère of 250 g Gruyère en 250 g Emmentaler, geraspt
- 3 el bloem
- 400 ml droge witte wijn
- versgemalen nootmuskaat
- evt. een scheutje Kirsch
Meng de kaas met de bloem. Snijd het knoflookteentje doormidden en wrijf hiermee over de bodem van een pan. Giet de wijn in de pan en verwarm het mengsel. Voeg telkens een handje geraspte kaas toe. Maal de nootmuskaat er boven.
Blijf door verwarmen tot het wat begint te bubbelen, roer regelmatig. Voeg eventueel een scheutje Kirsch toe. Giet de fondue over in een fonduepan en houd het daarin warm. Blijf wel regelmatig roeren.
Hollandse kaasfondue
(4 pers.)
- 300 g jong belegen Hollandse kaas in blokjes van 1 cm
- 150 g oude kaas in blokjes (b.v. Kennemer kaas)
- 50 g boter
- 50 g bloem
- 200 ml witte wijn
- bakje champignons
- scheutje olie
- 100 g ham (in plakken en die in stukjes gesneden)
- verse peterselie
- peper, nootmuskaat naar smaak
Maak de champignons schoon en snijd ze in plakjes. Verwarm wat olie in de koekenpan en bak de champignons zachtjes aan.
Smelt in een andere pan de boter, voeg de bloem toe, even zachtjes laten stoven en goed blijven roeren. Telkens een scheutje van de witte wijn toevoegen en blijven roeren tot het is opgenomen in het bloemmengsel. Doorgaan tot een dunne, gladde saus is ontstaan. Voeg de ham toe, de blokjes kaas, de champignons en de peterselie. Breng op smaak met peper en nootmuskaat.
Op hoeken van straten en pleinen verkopen ze in het najaar de hete, met zout bestrooide marrons in een puntzak. Ook in Nederland hoort deze delicatesse bij de herfst en is oktober de maand om tamme kastanjes te zoeken. Als puree bij wildgerechten, om te poffen, te koken, pikant met zout en cayennepeper of gezoet in suikerstroop met vanille: marrons glacés (niet te verwarren met puree de marrons, dat is de ongezoete kastanjepuree). Een jaar geleden raakte ik in de ban van deze noot nadat ik in het ene restaurant na het andere kastanjes kreeg voorgeschoteld. Pascal Jalhaij maakte er een soepje van met krokante eend erbij en een verrukkelijke mousse met vanilleroom en gesuikerde kastanjes. Anders maar ook erg lekker was de kastanjemousse met perentaart in het Utrechtse restaurant Goesting.
Geschikte soorten vlees zijn b.v.:
Sukadelappen
Peren hebben een even hoog suikergehalte als appels. Toch ervaren nogal wat mensen de perensmaak als zoeter. Beide zitten boordevol gezonde stoffen, eigenlijk zijn het twee natuurlijke medicijnkastjes. Schil ze niet want juist daarin zitten veel vitamines, antioxidanten en flavonoïden. Blozende appels bevatten meer gezonde stoffen dan groene of gele appels (dat is nu jammer, de Granny Smith blijft mijn onbetwiste nr. 1). Peren passen perfect in een afslankdieet door de vet- en vochtafdrijvende werking. Er zijn hand- en keukenappels en hand- en stoofperen. Binnen deze groepen bestaan er nog talloze soorten. In de keuken zou je appels en peren kunnen zien als Barbapapa’s die hun gedaante in iedere gewenste vorm kunnen brengen. Als compôte, in gebak, in voorgerechten, hoofdgerechten, desserts, hartig of zoet… de lijst met beroemde combinaties is eindeloos. Denk aan appel met foie gras, bloedworst, paling, in Waldorffsalade en Tarte tatin. Of aan Poire Belle-Hélène, peren met wijn, roquefort, in salades en gebak.
